Strand, kloof, storm en stroomstoring

Op onze laatste dag in Frangokastello dan eindelijk maar eens een keer gaan kijken naar het strand aan de overkant van de straat bij Castello Apartments. Dat viel zeker niet tegen. Een mooi, lang en rustig strand met uiteraard weer een heerlijk heldere zee. Na een paar uur strand, zijn we naar de dichtstbijzijnde taverna gelopen voor een kleine lunch. Taverna Babis & Poppi heeft een prachtig terras met uitzicht op strand en zee en natuurlijk lag er ook hier weer een onweerstaanbaar leuk katje. Na diner en borrel zijn we nog tot laat bezig geweest om Whitie en Big Boy bij te voeren en afscheid van ze te nemen. 's Ochtends zijn we vertrokken naar onze volgende bestemming. Een oude bekende: Hotel Akteon in Agia Galini. Onderweg kwamen we een verkeersbord tegen wat ons toch stellig doet geloven dat ze hier op Kreta net zo'n bloedhekel hebben aan Kerkrade als we dat in Fortuna kringen hebben.
Na een zeer warm onthaal door “manager” Erofili, kwam de eigenaresse met het schaamrood op de kaken vertellen dat ze een foutje hadden gemaakt met de reserveringen waardoor het hotel overboekt is voor onze laatste nacht in Agia Galini. We kregen het aanbod om voor de laatste nacht te verkassen naar het hotel van broer Miros of om daar meteen heen te gaan voor alle nachten. Na wat wikken en wegen hebben we besloten om ons verblijf in Agia Galini dan maar 1 nacht te verkorten en onderweg naar Mirtos een nieuw plekje te gaan ontdekken. De keuze viel al snel op Lentas, waar we ooit een keer een paar uurtjes zijn geweest. In de buurt van Lentas liggen twee kloven en een aantal mooie stranden waar we destijds geen tijd voor hadden. Door de omstandigheden krijgen we nu dus een herkansing. Via internet al snel een kamer daar gevonden en geboekt. We gaan het zien. Maar eerst vier nachten genieten in Agia Galini.
Op de eerste avond was het al meteen raak: in Miros Music Café (ja, dezelfde Miros) was er een live optreden van een bekend duo uit het dorp. En jawel hoor, dat was de andere Miros. De kleinzoon van de manager, zoon van de eigenaresse en neefje van Miros van het Music Cafe. En een live optreden op Kreta duurt wel even: ze begonnen om 21.00 uur en toen wij het om 2.30 uur voor gezien hielden, speelden zij nog vrolijk door. Het optreden werd slechts af en toe onderbroken voor een snelle raki met een peuk. En als bonus heeft ook de 'oude' Miros, die in zijn jongere jaren een bekend muzikant was en zelfs in Paradiso heeft gestaan, nog een paar nummertjes meegespeeld. Gezien het tijdstip en de drank die weer eens rijkelijk gevloeid heeft, was dag 2 in Agia Galini maar weer eens een siga siga dag. Een beetje door het dorp gewandeld, wat boodschappen gedaan en een paar Corona's gedronken in de haven. Dag drie zijn we iets actiever geweest. Op een nieuwe wegenkaart vonden we een (grind)weg naar Amoudi beach en vandaar is het niet ver meer lopen naar het prachtige strand + kloof van Preveli. Deze keer geen 700 traptreden naar beneden (en dan natuurlijk ook weer naar boven) en niet toeristisch op een veel te duur bootje dus. De weg naar Amoudi beach vergt soms wat stuurkunst en vooral wat tijd want op deze weg is iets anders dan siga siga echt geen optie. Amoudi beach ligt er ook fantastisch bij en hier gaan we zeker nog eens komen, maar vandaag was Preveli de bestemming en dus begonnen we aan de wandeling over de bergtop daar naartoe. Ook hier moesten aardig wat traptreden bedwongen worden, maar het zijn er bij lange na geen 700. Na zo'n 10 a 15 minuten lopen, doemde het prachtige uitzicht op de rivier en het palmbomenbos al op. Gelukkig hebben de meeste palmbomen de hevige bosbrand van twee jaar geleden overleefd en zagen we al veel jonge, nieuwe palmpjes. Over nog een jaar of 2 zal de kloof ongetwijfeld weer net zo groen zijn als vroeger, maar ook nu is het al niet verkeerd. Na een niet al te lange wandeling door het bos langs de rivier vonden we al snel een privéstrandje midden in de kloof waar precies een badlaken op past. Lekker bakken in het zonnetje met een ijskoude rivier bij de hand om geregeld even af te koelen. Tegen het einde van de middag begon het opeens behoorlijk te waaien in de kloof. Omdat we ook voor het donker de grindweg gehad wilden hebben, hebben we de boel weer ingepakt en zijn we weer naar Agia Galini gereden. En 's avonds nog even langs Miros voor een karafaki raki. Ook Miros doet niet aan kleine karafjes en zo hebben we er een aardig tijdje gezeten om door de colafles heen te komen.
's Nachts bleek het windje dat opeens door de kloof waaide, een voorbode van de volgende storm te zijn. Waar er de vorige keer geen (bij ons bekende) schade was, is dat deze keer niet het geval. Waarschijnlijk is er ergens een boom of een rotsblok op een elektriciteitsmast terechtgekomen want vanochtend zaten we enkele uren zonder stroom. En aangezien de watervoorziening hier ook op elektriciteit werken, hadden we ook geen water. Even met een geleende emmer water uit de zee dragen dus als je je plee nog wil kunnen doorspoelen (en dat is hard nodig met al die olijfolie hier …). Nadat de stroomstoring was opgelost en we de slaap uit de ogen konden wassen, hadden we het geniale plan om via weer een grindweg een andere mooie kustroute te gaan rijden met de bedoeling om even te gaan zonnen en zwemmen op het strand van Triopetra. Niet zo'n geweldige dag voor uitgekozen. De Fiat Panda waaide nog net niet van de grindweg af en toen we Triopetra eindelijk bereikt hadden, zijn we toch zeker wel 5 minuten uit de auto geweest. Een paar snelle foto's, enkele gratis maar vrij hardhandige scrub behandelingen met kiezels en toen heel snel weer de auto in. De prachtige stranden langs deze route zullen we volgend jaar moeten gaan ontdekken. Terug in Agia Galini hebben we maar alvast wat van onze zooi ingepakt en daarna heeft Erofili ons mee uit eten genomen. Na een afsluitende borrel bij Miros duiken we zo meteen ons bedje in zodat we morgen nog enigszins “fris en fruitig” Lentas kunnen gaan ontdekken.