Sfakia

Na 2 dagen in Chora Sfakion kunnen we zeggen dat we iets gedaan hebben. Maar deze regio stimuleert toch eigenlijk vooral om siga siga (rustig, rustig) te doen. Gisteren hebben we wat rondgetoerd over het Askifou plateau. Een prachtig plateau omgeven door hoge bergen met in het midden een heuvel waar de ruine van een Turks fort op staat. Toen we op het punt stonden waar je het beste overzicht over het plateau hebt, hoorden we een bel rinkelen. Dat betekent hier dat er een geit of een schaap in de buurt is. Zoeken, speuren, turen en eindelijk zagen we de veroorzaker van het gerinkel. Een leuke geit zat middenin een boomtop boven een afgrond van zo'n 12 meter diep. Gelukkig hebben we het beessie, nadat ie genoten had van een voortreffelijke lunch van verse blaadjes, weer met beide beentjes op veilige grond terecht zien komen. Vanaf Asfikou zijn we boven langs de Imbros kloof gereden. De kloof zelf hebben we al meerdere malen gelopen, maar dit prachtige uitzicht op de uitgang van de kloof zagen we voor het eerst.
Vandaag hebben we de boot naar Loutro genomen. Een piepklein dorpje dat per auto onbereikbaar is. De enige andere manier om er te komen, is de E4 wandelroute. Deze hebben we al eens eerder verkend maar de wandeling is absoluut ongeschikt voor mensen met hoogtevrees waardoor we toen al snel zijn omgekeerd. Dit jaar dus de herkansing om Loutro te bereiken. Op het bootje was het genieten van een verkoelend briesje want het is hier weer bloedheet geworden nadat de storm is gaan liggen. Na een klein half uurtje varen over een rustig kabbelend zeetje kwamen we in een waar para para paradise ! Voordat we over het boulevardje vol terrasjes op zoek gingen naar het beste plekje, zijn we eerst over het schiereiland waarop Loutro ligt, gaan wandelen. Oude ruines, prachtige rotspartijen, fenomenale uitzichten over een blauwe zee en natuurlijk een aantal kerkjes. Dankzij het zeebriesje hebben we het nog aardig weten vol te houden. Na een kilometer of 4 dan toch maar eens de boulevard bekijken. Leuke eet- en drinktentjes aan de helderblauwe zee en een visser die zijn vis deelt met de katten van Loutro. Met deze katten hoeven we geen medelijden te hebben. Ze zien er gezond uit, wonen in een paradijs en krijgen ook nog verse vis te eten. Na de hele boulevard uitgekamd te hebben, kozen we voor een terrasje direct aan zee waar ze toevallig ook nog ons favoriete bier hadden. Enkele uurtjes later namen we de boot terug naar Chora Sfakion om in para para paradise Notos Suites nog even te genieten van het paradijselijke zwembad. Na de zoveelste overheerlijke en overvloedige Griekse maaltijd zitten we nu uit te buiken op ons terras onder de volle maan. Jamas ! En speciaal voor Paul en Miek: meer foto's.